
Zeg maar gewoon Hansje, dat is meer dan voldoende.
Ik zag het levenslicht in Lommel op 27 november 1984 en groeide op in een warm arbeidersgezin in Mol-Wezel. Mijn ouders Edith (°1952) en Laurent (°1950) en mijn twee zussen Sabine (°1974) en Heidi (°1977) zorgden ervoor dat ik mijn jeugd omringd door liefde en eenvoud mocht beleven.
In het secundair onderwijs koos ik voor meubelrestauratie, maar mijn nieuwsgierigheid hield daar niet op. Avond na avond volgde ik opleidingen: dactylo, computer, hotelschool, muziekschool, zangschool… Ik heb altijd geloofd dat je nooit genoeg kunt leren. In september 2024 heb ik ook nog ‘Begeleider in de sociale economie’ gaan leren. Dit is ook mijn huidige werk geworden: maatwerkcoach.
Rond januari 2012 kruiste mijn pad dat van mijn partner Roman Pauwels (°1975). Na enkele maanden online berichten heen en weer sturen, ontmoetten we elkaar op 28 april 2012. Sindsdien woon ik samen met hem in Broechem.
Mijn professionele pad liep van internetradio’s zoals Sanne FM en Sax Radio Music naar een steeds spirituelere richting:
✨ het spirituele magazine (www.despirituelewereld.be),
🌿 een online spirituele gids,
🎧 een spirituele podcast,
🛍️ een spirituele webshop (www.despirituelemarkt.be),
💫 en uiteindelijk mijn eigen praktijk.
Wat ooit begon als een interesse, groeide uit tot een levensweg waarin ik mijn passies kan verbinden: communicatie, spiritualiteit en menselijkheid.
Mijn eerste spirituele ervaringen begonnen al op heel jonge leeftijd. Toen ik drie jaar oud was, zag ik regelmatig iemand aan mijn bed staan. Later vertelde mijn mama me dat dit haar vader — mijn grootvader — was. Hij kwam om me te beschermen. Ik herinner me nog levendig hoe ik boven aan de trap stond en in de hal keek. Aan het einde, rechts, hing een raam met oranje gordijnen. Daar stond hij altijd: rustig, waakzaam, als een zachte aanwezigheid die over me waakte. Mijn mama wilde begrijpen wat er precies gebeurde en vond haar weg naar onze overbuurvrouw Julia. Zij beoefende astrologie, legde kaarten en gaf les in de Rider–Waite Tarot. Zo begon ook bij mijn mama een pad van spirituele groei.
Daarnaast speelde mijn nonkel, Luc Noyen, een belangrijke rol. Hij had destijds een spirituele vzw in Beerse en gaf les over verschillende spirituele onderwerpen. Hij is bovendien de enige Reiki-master in België die werkt volgens de strikte normen van de Usui-Hayashi-Takata-Brown Lineage. Later ontdekte ik dat veel mensen die ik ontmoette, bij hem hun opleiding hadden gevolgd — ook mijn mama. Dankzij deze achtergrond kon zij beter begrijpen waarom ik gidsen kon zien, dromen heel gedetailleerd kon beschrijven en herinneringen had uit andere tijden of vorige levens.
Rond mijn zevende levensjaar begon ik mijn overgroottante te zien, die toen al overleden was. Wanneer ik het moeilijk had — op school, in de jeugdbeweging of gewoon onderweg — verscheen ze bij me. Haar aanwezigheid voelde als een warme deken, een stille kracht die me verder hielp. Na verloop van tijd zag ik haar niet meer, maar haar zachte energie bleef als een vertrouwd gevoel van nabijheid om me heen.
Van mijn derde tot mijn negende levensjaar kroop ik ’s morgens, zodra ik wakker werd, vaak even bij mijn mama en papa in bed. Terwijl zij rustig doorsliepen, lag ik stil te kijken in de pikdonkere kamer. Je zou denken dat je dan niets kunt zien, maar voor mij was dat anders. In de kleuren van de aura’s zag ik vormen verschijnen: boten, ballen, dieren, auto’s… alsof twee wezens speciaal iets creëerden om me bezig te houden zodat ik mijn ouders niet wakker maakte.
Tussen mijn derde en elfde jaar kreeg ik ook regelmatig bezoek van gidsen — overleden mensen. Voor mij was dat heel gewoon. Ik voelde me veilig, zelfs wanneer ik alleen thuis was, wat geregeld gebeurde. Mijn zussen trokken vaak op stap, mijn papa werkte in ploegen en mijn mama hielp bij in de frituur. Zo zat ik soms op zaterdagavond urenlang alleen in huis, maar ik voelde me nooit alleen.
In die periode had mijn mama me al heel wat geleerd: kaarten leggen met Mlle Lenormand en de Rider–Waite Tarot, Reiki, pendelen… En naarmate ik ouder werd, begon ik steeds meer waar te nemen. Ik ontdekte dat sommige gidsen zich als mensen laten zien, maar dat er ook zwarte en witte schimmen bestaan, en dat sommige mensen een aura om zich heen hebben. Dat maakte duidelijk hoe belangrijk het was om mezelf te leren afschermen en beschermen tegen negatieve invloeden.
Ik was een vrolijk kind, maar had eigenlijk mijn hele leven te maken met pesterijen — op school, in de jeugdbeweging… noem maar op. In de kleuterklas pestten ze me omdat ik, volgens hen, alles “verenneweerde” (ons dialect voor iets kapotmaken of er geen zorg voor dragen). In de lagere school ging het over mijn uiterlijk: ik was de dikste van de klas en werd daardoor bij turnen bijna altijd als laatste gekozen. In het zesde leerjaar werd ik ook uitgelachen bij het zwemmen, omdat mijn mannelijk lid groot was en anderen dachten dat ik een erectie had. Dat was ontzettend pijnlijk en beschamend.
In het secundair onderwijs begon de pesterijen opnieuw — dit keer in het tweede middelbaar. Ik werd uitgescholden voor “homo”, nog voor ik dat zelf echt had geaccepteerd. Vanbinnen wist ik het ergens al, maar het was een zeer moeilijke periode. Ik sprak er met niemand over, ik hield het allemaal voor mezelf in de hoop dat het vanzelf zou overgaan.
Op 16 februari 1999, tijdens de krokusvakantie, gebeurde er iets dat ik nooit ben vergeten. Die nacht werd ik wakker van een vreemd geluid, alsof er een plastieken waterfles over het parket schoof. Ik voelde meteen de aanwezigheid van gidsen in mijn kamer. Toen ik mijn ogen opendeed, zag ik dat de kamer verlicht was en dat er aan het voeteinde van mijn bed, in de éénzit, een man zat. Hij droeg een bruine paterpij en keek me doordringend aan, alsof hij iets wilde zeggen. Van het verschieten trok ik snel de lakens over mijn hoofd.
’s Ochtends vertelde ik alles aan mijn mama. Zij reageerde rustig: “Dan heb je weer bezoek gehad. Je moet eens vragen wie het is.” Die nacht gebeurde er niets, maar op woensdag 18 februari werd ik opnieuw wakker van datzelfde geluid. Ik voelde zijn aanwezigheid en toen ik voorzichtig mijn ogen opendeed, zag ik zijn gezicht op amper dertig centimeter van het mijne. Weer kroop ik onder de lakens en vroeg wie hij was, maar ik kreeg geen antwoord.
Twee dagen later, op 20 februari, gebeurde het opnieuw. Deze keer had ik me mentaal voorbereid. Toen het geluid klonk en ik de aanwezigheid voelde, opende ik rustig mijn ogen. Daar stond hij opnieuw in zijn lange bruine pij, en dit keer was hij niet alleen — er waren ook andere broeders bij hem. Hij sprak tot mij en gaf me een spreuk die ik tot op vandaag nog gebruik tijdens mijn healingen.
Jaren later, rond 2007, werkte ik bij een vrije radio in Antwerpen. Tijdens een halloweenshow met een medium keek die vrouw me plots aan en zei: “Jij hebt de gave van Pater Pio gekregen en je gebruikt ze niet. Je luistert niet naar wat ze je zeggen. Begin daar eens mee.” Ik was verbouwereerd, want ik had dit nooit eerder zo uitgesproken gehoord. Mijn toenmalige partner stond totaal niet open voor spiritualiteit en probeerde die kant van mij zelfs te onderdrukken.
De tijd ging verder en tijdens mijn scheiding leerde ik mijn huidige partner Roman kennen. Al tijdens onze chats merkte ik dat ook hij spiritueel was. Veel dingen vielen plots op hun plaats. Toen we samen waren, bezochten we spirituele beurzen, en daar kocht ik mijn eerste orakelkaarten. Tot dan toe werkte ik vooral met de pendel, maar Roman zei lachend: “Misschien is het tijd om eens iets nieuws te proberen.”
Na verloop van tijd zijn Roman en ik ook zelf twee webradio’s gestart — gewoon op zolder. Op één van die radio’s, Sanne FM, organiseerden we een jaarlijkse Halloweenshow. Tijdens die uitzendingen kwamen we in contact met een koppel dat niet alleen meedeed aan de show, maar ook onze luisteraars uitleg gaf over spirituele onderwerpen.
Een tijdje later kwam Roman met het idee om een magazine te maken, maar dat wees ik toen nog af. Een radioprogramma over spiritualiteit vond ik iets helemaal anders dan een eigen tijdschrift. Toch bleef het idee hangen. Ondertussen had ik al zo’n 80 interviews gedaan met collega’s — kaartleggers, mediums, healers — en na een jaar of twee begon ik in te zien dat Roman gelijk had: met een magazine konden we veel meer mensen bereiken.
Ik liet het even bezinken en schreef me in voor avondschool: lay-out, media, drukwerk… Als eindwerk maakte ik een eigen magazine. Zo is De Spirituele Wereld ontstaan. Wat begon als een idee op zolder, groeide uit tot iets heel moois waarmee we nog steeds actief bezig zijn. Door het magazine hebben we al ontzettend veel prachtige collega’s mogen ontmoeten en is ook mijn eigen spiritualiteit sterk gegroeid.
Een belangrijke stap in dat groeiproces was mijn ontmoeting met Angeltje Thoms. Dankzij haar zette ik mijn eerste stappen in Facebook Live-uitzendingen. Aanvankelijk legden we samen kaartjes in haar lives, maar al snel begon ik er ook zelf mee — iets wat ik tot vandaag met plezier doe.
Sinds ik Reiki leerde, heb ik mijn eigen healingsysteem ontwikkeld, waarin ik de extra kracht van Pater Pio toevoeg. Vrienden en familie hebben deze energie al mogen ervaren, maar lange tijd hield ik dit nog grotendeels voor mezelf.
Wat mij diep heeft geraakt, was het overlijden van Pim — een vrolijke, krachtige vrouw die tot het einde recht in haar schoenen bleef staan. Haar dood deed me beseffen hoe hard je soms moet vechten en loslaten. Het was een zware en lange rouwperiode. In die tijd stelde ik veel vragen aan mijn gidsen, in de hoop via hen contact te maken met mijn hartsvriendin.
Toen de scherpste rand van de rouw voorbij was, kreeg ik een bijzondere droom. Mijn gidsen toonden me daarin een kaartenset waarmee je antwoorden kunt krijgen van dierbaren die zijn overgegaan. Later heb ik via channeling de boodschappen en het gebruik van de kaarten mogen ontvangen. Samen met Roman heb ik deze kaartenset uitgebracht.
Want een naaste verliezen is één van de meest pijnlijke gebeurtenissen die er zijn. Je mist de knuffels, de gesprekken, de momenten samen. Je blijft achter met verdriet, soms ook schuldgevoel, en vaak met heel veel onbeantwoorde vragen: Hoe gaat het met hen? Voelen ze nog pijn? Missen ze mij ook? In mijn praktijk gebruik ik deze kaarten dan ook heel veel en verkoop ik ze via onze webshop. Omdat ik zelf ook graag pendel, heb ik daarnaast een eigen pendelplaat ontworpen om het pendelen makkelijker te maken.
Tijdens mijn lives begon ik deze kaarten ook vaker te gebruiken. Ik voelde sterk dat ik consulten thuis in mijn praktijk moest aanbieden. Ondanks de moeilijke coronaperiode is het gelukt om dit veilig op te starten. Zo groeide ook mijn praktijk voor kaartleggingen en energetisch werk.
Ik begon tijdens mijn live ook deze kaarten te gebruiken en ik voelde dat ik een consult thuis moest doen. Maar in de corona-tijd is het moeilijk om te beginnen ermee, maar met juiste maatregelen is het toch gegaan. Zo groeide ook mijn praktijk voor kaartleggingen.
Sommigen vragen me wel eens waar Hansje.be vandaan komt. Wel, ik word al mijn hele leven Hansje of Hanske genoemd. Onze overbuur Rik zei altijd lachend: “Hans Van Der Toch — da’s nen Nederlandse presentator.”
Sinds 2004 bezit ik de domeinnaam Hansje.be. Die kreeg ik ooit cadeau van Anje Grooten, een geweldige vrouw uit Turnhout. Ze zei: “Neem die naam. Iedereen kent je zo. Het past beter dan hansvandyck.be.” En ze had gelijk.
De tijd was uiteindelijk rijp om volledig uit de kast te komen als healer. Jarenlang zeiden spirituele collega’s bij onze eerste ontmoeting: “Jij bent een healer. De energie die jij uitstraalt, moet je gebruiken.” Vandaag doe ik dat ook. Mijn energetische healing is volledig gebaseerd op Reiki, Engelenenergie en de kracht van Pater Pio.
Voor mannen voeg ik nog een extra dimensie toe: leren emoties uiten en via knuffeltherapie terug contact maken met onvoorwaardelijke liefde. Want échte heling gaat niet alleen over energie — maar ook over durven voelen (de healing voor mannen gaat op dit moment niet door).
Het bezoeken van deze website, of het ontvangen van een consult is geen vervanging van een consultatie van de huisarts.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten of twijfel over uw gezondheid altijd uw huisarts of medisch specialist!
Lees ook zeker de Disclaimer van Hansje.
